เคยมีความสงสัยกันหรือไม่ว่า เพราะเหตุใดสุนัขพันธุ์หน้าย่นหลายพันธุ์ไม่ว่าจะเป็นชาเป่ย ปั๊ก จึงมีลักษณะผิวหนังบนใบหน้าหรือส่วนหัวที่ย่น
โดยเฉพาะสุนัขพันธุ์ชาเป่ย ที่ใบหน้าและลำตัวมีรอยย่นอยู่เป็นจำนวนมาก และด้วยเหตุนี้เองทำให้นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในประเทศสเปน อย่าง Universitat Autònoma de Barcelona (UAB) ได้ทำการศึกษาค้นคว้าอย่างจริงจังถึงสาเหตุของรอยย่นบนใบหน้าของสุนัขพันธุ์ชาเป่ย และมุ่งความสนใจไปยังลักษณะทางพันธุกรรมของสุนัชสายพันธุ์นี้และส่วนประกอบของสิ่งที่เป็นน้ำเมือกในร่างกายของสุนัขพันธุ์ชาเป่ย
ซึ่งรายงานการวิจัยของเรื่องนี้ได้ถูกตีพิมพ์ในวารสาร Veterinary Dermatology และ วารสารทางด้านลักษณะทางพันธุกรรมเล่มล่าสุด
โดยรายละเอียดจะกล่าวถึงลักษณะการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมของสุนัขสายพันธุ์นี้ ที่มีการตอบสนองหรือมีปฏิกิริยาตอบรับกับการที่ร่างกายของสุนัขมีปริมาณกรดไฮยารูลอลิกมากเกินไป ซึ่งกรดตัวนี้เป็นสารที่มีการรวมตัวกันอยู่ใต้ผิวหนัง และเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดรอยย่นบนใบหน้า นักวิจัยเข้าใจว่ากระบวนการการทำงานของโมเลกุลต่างๆภายในร่างกายของสุนัขนั้น จะมีการปรับเปลี่ยนลักษณะภายในร่างกาย ไม่ว่าจะเป็นการทำงานของสารเร่งปฏิกิริยาทางเคมีหรือเอมไซม์ และลักษณะทางพันธุกรรมที่ถือเป็นวิวัฒนาการของสัตว์เพื่อพัฒนาให้ร่างกายมีความแข็งแรงขึ้นและสามารถอยู่รอดได้
สุนัขพันธุ์ชาเป่ยถือเป็นสุนัขสายพันธุ์หนึ่งของโลกที่มีลักษณะที่ค่อนข้างแตกต่างจากสุนัขโดยทั่วไป สายพันธุ์ของมันมีต้นกำเนิดในทางตอนใต้ของประเทศจีนกว่า 2,000 ล้านปีมาแล้ว
ก่อนสมัยราชวงศ์ฮั่นของจีนได้นำเอาสุนัขสายพันธุ์นี้ มาเป็นสุนัขรักษาความปลอดภัยในวังและเป็นสุนัขเลี้ยงแกะ และหลังจากเกิดการเปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นระบบคอมมิวนิสต์โดยเหมาเจ๋อตุง ทำให้สุนัขพันธุ์ชาเป่ยนั้นเกือบจะสูญพันธุ์ไป อย่างไรก็ตาม ราวต้น ค.ศ.1970 ได้มีการนำเอาสุนัขพันธุ์ชาเป่ยจากฮ่องกงและมาเก๊า ส่งไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา โดยในยุคนั้นเป็นช่วงที่สายพันธุ์สุนัขชาเป่ยกลับมาเป็นที่รู้จักอีกครั้ง ถือเป็นสุนัขพันธุ์ที่หายากและมีจำนวนน้อยสายพันธุ์หนึ่งของโลก
ชาเป่ยเริ่มเป็นที่นิยมในทางยุโรปและอเมริกาในช่วงต้น ค.ศ.1990
และในช่วงนี้ ลักษณะรอยย่นของลูกสุนัขชาเป่ยก็มีความหนาขึ้นเรื่อยๆและรอยย่นก็มีจำนวนมากขึ้น ซึ่งถือเป็นอีกช่วงที่มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะของสุนัขพันธุ์นี้ โดยเฉพาะส่วนของผิวหนังที่มีลักษณะเป็นรอยย่นไม่เป็นระเบียบ และมีการสร้างสารที่มีลักษณะเป็นน้ำเมือกชนิดหนึ่งในชั้นของผิวหนัง ซึ่งการที่ร่างกายมีการสร้างสารตัวนี้ขึ้นมาในปริมาณที่มากนั้น ทางนักวิจัยยังไม่สามารถหาสาเหตุได้ว่าเหตุใดร่างกายของสุนัขพันธุ์ชาเป่ยมีการสร้างสารชนิดนี้ขึ้นมาเป็นจำนวนมาก สารที่มีลักษณะเป็นน้ำเมือกนี้เกิดจากการสะสมของกรดไฮยารูลอริก ซึ่งกรดตัวนี้สามารถพบได้บริเวณช่องว่างของเนื้อเยื่อในส่วนต่างๆ และเนื่องจากภายในร่างกายของสุนัขพันธุ์นี้มีการสร้างกรดชนิดนี้ขึ้นมาเป็นจำนวนมาก จึงทำให้ปริมาณกรดในเส้นเลือดของมันอยู่ในระดับที่สูงเช่นกัน
ผลสรุปจากข้อมูลการศึกษาในขณะนี้ก็คือ สาเหตุของการที่รอยย่นของสุนัขพันธุ์ชาเป่ยมีเป็นจำนวนมากนั้นเนื่องมาจาก ลักษณะทางด้านพันธุกรรมของมันที่มีบางส่วนที่มีการจัดเรียงตัวแบบไม่เป็นระเบียบ และปริมาณของกรดไฮยารูลอริกและสารที่มีลักษณะเป็นเมือกที่อยู่ใต้ชั้นผิวหนังก็มีปริมาณที่สูงมากกว่าสายพันธุ์อื่นๆ ซึ่งข้อมูลการศึกษาลักษณะทางพันธุกรรมรวมถึงการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของสุนัขสายพันธุ์นี้ สามารถนำไปใช้ประโยชน์เพื่อเป็นต้นแบบในการศึกษาลักษณะทางพันธุกรรมของมนุษย์ที่ผิดปกติหรือไม่เป็นระเบียบ รวมไปถึงลักษณะการเปลี่ยนแปลงของเซลล์ในร่างกาย กระบวนการทำงานของโมเลกุลต่างๆภายในร่างกาย และยังสามารถเชื่อมโยงไปถึงการพัฒนาอุปกรณ์หรือวิธีการรักษาลักษณะความผิดปกตินี้ได้อีกด้วย
ในโลกแห่งวิทยาศาสตร์ จะเห็นได้ว่าข้อมูลที่ได้จากการศึกษาจากสุนัข สามารถนำมาประยุกต์ใช้และเป็นประโยชน์สำหรับมนุษย์เราได้ เช่นกัน
